Een nieuw jaar, een nieuwe start?!

Lieve supporters allemaal.

Misschien ietwat later dan voorzien, maar daarom niet minder gemeend: wij wensen iedereen een hoopvol jaar waarin je durft dromen en dapper mag springen, net zoals wij recent deden. Je kunt je het niet inbeelden hoe groot de drempel was om hulp te vragen, maar enkele maanden later ben ik vol van trots dat ik mijn hand heb uitgereikt, en nog dankbaarder dat jullie hem zo massaal hebben vastgepakt. Wat een onvoorstelbare krachttoer!

En toch heb ik de voorbije 2 weken traditioneel staan dansen op het slappe energiekoord. De kerstvakantie staat bij mij steevast op nummer 1 als de pittigste van allemaal! Met verre voorsprong. Als die dan nog eens wordt voorafgegaan met 2 op 3 weken een zieke Obe in huis, dan weet je dat je met een zo goed als lege batterij die pittigste van allemaal moet aanvangen.

Desondanks hebben we een goeie kerstvakantie gehad, met als hoogtepunten: het klimmen (en vliegen) in klimzaal Bleau, skiën in Snowworld Wilrijk, en we zijn ook nog een nieuw hiking hulpmiddel gaan uittesten in de Vlaamse Ardennen: de Huckleberry hiking cart. Wat een zot zaaaalig ding is me dat!!! En Obe was ook instant fan. 🤩

En verder vele kleine pretmomentjes zoals plonzen in een overvol badschuim bad, ontelbare keren de helium ballon van het plafond vissen met de borstel, postbode spelen met de nieuwjaarskaartjes in de buurt, ballen plukken uit de kerstboom, kampvuur maken op de open haard bij mémé, ijs breken (en likken) op de wadi hier in het park, weer en wind trotseren… en uiteraard ijshandjes opdoen, want Obe wil na 10 jaar nog steeds geen wanten aanhouden. Het is en blijft toch een wreed pateeke, dat meneerke van mij. 😉

Maar het meest waardevolle is misschien wel dat Obe terug topfit staat, de antibiotica heeft zijn werk gedaan en hij heeft erg veel (bij)geslapen. De batterijtjes helemaal opgeladen. De mama daarentegen, die is dankbaar dat school opnieuw van start is gegaan. Terug naar de vertrouwde routines, de gedeelde zorg. En tussen het werk en alweer een agenda bomvol afspraken door, de komende weken langzaam aan terug op mijn plooi komen. Maar met zo’n ongelofelijk mooie vooruitzichten komt dat -in no time- dik in orde.

2025, here we come!